Skischijterigheid [en waarom je publiek een mentor nodig heeft]

door Pauline le Rûtte  |    3 minuten leestijd

Waarom wil het publiek het maar niet begrijpen? Waarom gaat het niet mee in je verhaal?

Jeanette Kessler Ski by BArchBot Bundesarchiv

Zo omschreef dit weekend een spreekster haar gemeenschappelijkheid met onze vriend die 50 werd.

Ik herken het. Na al die jaren bak ik er nog steeds niks van.

Goedbedoelde complimenten en tips helpen niet. 'Joh, jij kan best lekker skieën, een beetje meer door je knieën misschien'.

Maar het voelt niet 'best lekker' en ik ga toch door m'n knieën. Ik bespeur geen enkele vooruitgang. De kans op een spectaculaire val neemt jaarlijks toe. En dus de angst. En de moed om ermee door te gaan.

Wat ik nodig heb, is een mentor

En ik ben niet de enige. 

Terughoudendheid, gebrek aan moed of onvoldoende kennis, dat heeft jouw publiek ook. 

In een presentatie ben je veel meer dan alleen spreker. Je bent de mentor die zijn publiek helpt om te slagen. En waarom is dat?

Omdat jij de expert bent. 
Omdat jij die zwarte piste al lang kan, maar je publiek nog op de blauwe helling staat.
Twijfelt over rood. 
Flauwvalt bij de gedachte aan zwart.

Jouw publiek is een held. Maar het heeft wel een zetje nodig.

Hoe geef je het publiek dat zetje in de juiste richting?

Drie dingen.

Te beginnen bij één idee: 'Waar moet het publiek zich op richten om succesvol te zijn?'

Mijn schijterigheid gaat over snelheid. 
Als ik maar even te hard ga, heb ik het niet meer in de hand. 
Dus: 'Hoe hou ik mijn snelheid in de hand?'

Twee: 'Welke kleine stapjes laat je het publiek zetten om het doel te bereiken?'

Of in de richting te komen? Soms kun je met een presentatie mensen niet direct naar het einddoel leiden, maar kun je ze wel op weg helpen. 

Drie: 'Hou het kort en eenvoudig.'

Stel je voor dat TEDtalks een uur zouden duren in plaats van 18 minuten. Dan kijk je niet. Al helemaal niet als de spreker een onbekende is. 

Wat levert het op om je publiek te zien als held?

Misschien denk je: 'Maar ik ben toch de expert hier, ik weet welke informatie belangrijk is'?

Het gaat niet om belangrijk. Het gaat erom welke informatie het publiek nodig heeft. Je stelt jezelf in dienst van hen. En dat voelt het. Daardoor blijft het luisteren en vergroot je de kans dat het de stappen zet die je voorstelt.

Wanneer het publiek merkt dat je op het toneel staat zonder enige notie van hun behoefte, dan haakt het af. Als het ook maar vermoedt dat je informatie deelt die vooral jij belangrijk vindt. Einde verhaal. 

En die klein stapjes dan, is dat niet te eenvoudig?

Als expert werkt je kennis tegen je bij het maken van een presentatie. Je hebt de neiging om teveel kennis te delen waardoor je ver voor de troepen uitgaat. En het risico loopt dat ze je niet kunnen volgen. 

Creëer een ontspannen en veilige omgeving voor je publiek om te leren


Kies één doel.

Maak ministapjes.

En hou het kort.

 

Fotomateriaal
Olympische Winterspiele Abfartslauf Damen [Bundesarchiv]


Pauline le Rûtte
Over de auteur
Pauline le Rûtte

Een goede spreker draagt niet alleen informatie over, maar brengt zijn kennis tot leven.


Reactie

Praktische Presentatie-tips voor kenniswerkers